Miasto i GminaDobrzyń nad Wisłą

Kościół pofranciszkański

Kościół pofranciszkański - a następnie kościół parafialny. Został wzniesiony w latach 1279-1316. Jego budowę rozpoczął Konrad Mazowiecki, a dokończył jego syn Ziemowit w 1316 roku. Tak jak i całego Dobrzyń nad Wisłą, również jego dzieje, a głównie zniszczenia, łączą się z historycznymi zawieruchami. W 1323 roku kościoła nie oszczędzili Litwini, kiedy to wybuchł  w nim pożar. Po nim kościół długo był odbudowywany, z racji licznych napadów pogańskich. Świątynię ostatecznie przywrócono do użyteczności w 1395 roku. Jednak Kościół ponownie dosięgły pożary: w 1409 roku podczas napadu Krzyżaków, oraz w 1892 roku. Najeźdźcy krzyżaccy nie tylko zniszczyli świątynię, lecz również zrabowali sprzęt kościelny. Po długiej odbudowie w 1635 roku biskup Stanisław Starzewski konsekrował kościół, nadając mu tytuł Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Po spaleniu w 1892 roku, kościół odbudowano dzięki staraniom miejscowego proboszcza ks. Pawła Pióro. Kościół ponownie konsekrowano 1 czerwca 1902 roku, przez biskupa płockiego Jerzego Szembeka. W czasie I wojny światowej w 1915 roku świątynia ucierpiała od pocisków armatnich, z kolei podczas II wojny światowej kościół zmieniony został na magazyn.Wnętrze kościoła utrzymane jest w stylu barokowym, natomiast zachodnia fasada pozostaje w stylu neoromańskim. W kaplicy bocznej znajduje się ołtarz z obrazem św. Walentego z nieistniejącego już kościoła Św. Stanisława mieszczącego się pierwotnie przy ulicy Płockiej.Od 1918 roku w kościele są cztery ołtarze, wcześniej było ich aż sześć. Ołtarz główny wykonany jest z drewna dębowego sięgający aż do sufitu. Pochodzi on z kościoła Ojców kapucynów z Zakroczymia, który został zamknięty w 1892 roku. W nawie ołtarzowej umieszczony został obraz Matki Bożej Wniebowziętej, a nad nim obraz z wizerunkiem Trójcy Świętej. W stylu ołtarza głównego (również drewnianego), wykonane są dwa ołtarze boczne. Jeden ołtarz poświęcony jest wizerunkowi  Św. Barbary, która jest patronką górników i flisaków. Jej płaskorzeźba umieszczona jest na bordowym tle, a odziana jest w płaszcz koloru pastelowego. Ołtarz po drugiej stronie poświęcony jest Matce Boskiej Różańcowej. Płaskorzeźba wykonana jest na desce lipowej na bordowym tle. Matka Boska odziana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, a na lewej ręce trzyma małe dzieciątko Jezus. W 1910 roku kościół otrzymał nowe malowidła. Ponownie malowany był w latach 1956-58 roku, otrzymał wtedy jaśniejszej barwy i zostały zachowane niektóre elementy z poprzedniego malowania. następny remont kościoła nastąpił w latach 1988-1990 roku.W Kościele znajdują się pamiątkowe tablice. Pierwsza z nich to tablica upamiętniająca 500-lecie obrony Zamku Dobrzyńskiego przed Krzyżakami, ufundowana w 1909 roku. Napis głosi „Ku uczczeniu pamięci obrony zamku Zamku Dobrzyńskiego przez Jakuba z Płomian Chełmickiego i synów kamień ten umieszczają potomkowie. Niech Bóg będzie miłosierny zmarłym i żywym krzepi na duchu i drogą obowiązku wiedzie". Druga tablica mieści się na prawej ścianie, tuż pod chórem. Jest to płyta nagrobna Damazego Mioduskiego- generała, majora kawalerii narodowej polskiej, zmarłego 6 marca 1806 roku. Do kościoła przylegają zabudowania poklasztorne.